| بهسازی و توانمند سازی منابع انسانی آموزش و پرورش به منظور افزایش تولید ناخالص واقعی بدون نفت و تاثیرآن بر رشد اقتصادی کشور و به تبع آن بهبود اقتصاد آموزش وپرورش |
| کد مقاله : 1348-CNF-FULL |
| نویسندگان |
|
مجید مسعودی *1، ملیحه باباخانی2، فاطمه نیکویی3 1کارشناش مسول امور مالی دانشگاه فرهنگیان واحد سلمان فارسی شیراز 2معاون دبستان احترام کاربر ناحیه 1شیراز 3رییس کانون فرهنگی تربیتی شهرستان اقلید |
| چکیده مقاله |
| شواهد تاریخی نشان می دهد میزان سرمایه گذاری درآموزش وپرورش ایران در دهه 60 و 70 به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. متولیان و سیاست‌گذاران امور اقتصادی انتظار داشتند که سرمایه‌گذاری‌های آموزشی باعث افزایش ظرفیت‌های تولید نیروی انسانی آموزش دیده در آینده و به رشد اقتصادی آتی کشور کمک نماید. اکنون چهار دهه پس از انقلاب اسلامی ایران این پرسش مطرح است که آیا حاصل این سرمایه گذاری ها یا همان نیروی انسانی آموزش دیده توانسته اند نقش قابل ملاحظه ای در فرآیند رشد اقتصادی کشور و به تبع آن بهبود وضعیت اقتصادی نهاد تعلیم و تربیت ایفا نمایند؟ بنابراین، هدف مقاله حاضر، برآورد سهم نیروی انسانی متخصص و مقایسه آن با سهم نیروی انسانی غیر متخصص و سهم موجودی سرمایه فیزیکی در تولید ناخالص واقعی بدون نفت در ایران بوده است. بدین روی، تلاش شده در قالب الگوی کاب- داگلاس تعمیم یافته و با بهره گیری از رویکرد همگرایی غیر سیستمی خود بازگشتی باوقفه های توزیعی(ARDL ) این سهم ها برای سال‌های 1385- 1345 برآورد گردد. نتایج نشان داد یک درصد افزایش در نیروی انسانی متخصص ، غیر متخصص و سرمایه فیزیکی به ترتیب به49/0 ، 30/0 و48/ 0 درصد افزایش در تولید ناخالص واقعی بدون نفت کشور منجر می شود که خود تاثیر مستقیم بر اقتصاد آموزش و پرورش دارد. از سوی دیگرضرایب دو متغیر مجازی در مدل نشان داد که پیروزی انقلاب اسلامی دو شوک افزایش صادرات نفت طی سال های 1360 تا 1364، تاثیرات مثبتی بر تولید ناخالص واقعی بدون نفت داشته است. |
| کلیدواژه ها |
| آموزش وپرورش ، رشد اقتصادی ، الگوی پویای خود بازگشتی با وقفه‌های توزیعی(ARDL ) |
| وضعیت: پذیرفته شده |