سرمایه گذاری در آموزش و پرورش و تأثیر آن بر رشد اقتصادی ایران (رویکرد فازی)
کد مقاله : 1033-CNF-FULL
نویسندگان
مصطفی شکری *1، گودرز کریمی فر2، حسن اسماعیل زاده3، فاطمه طهماسبی فر4
1عضو شورای تحقیقات اداره کل آموزش و پرورش لرستان
2مدیر کل پشتیبانی و تعاون وزارت آموزش و پرورش
3عضو شورای تحقیقات اداره کل آموزش و پرورش استان لرستان
4آموزگار مقطع ابتدایی
چکیده مقاله
آموزش و پرورش به عنوان شاخص سرمایه انسانی یکی از مهمترین عوامل رشد اقتصادی در هر کشوری است. زیرا که سرمایه گذاری در آموزش و پرورش موثر ترین راه پرورش نیروی انسانی ماهر و کارآمد است. بنابراین اهمیت سرمایه گذاری در آموزش و پرورش بسیار بالاست و می تواند نقش بسزایی در رشد اقتصادی کشور و افزایش سطح رفاه جامعه داشته باشد. لذا در این مقاله به بررسی سرمایه گذاری در آموزش و پرورش و تأثیر آن بر رشد اقتصادی ایران طی سال های 1370 تا 1395 با استفاده از رگرسیون فازی پرداخته شده است. نتایج بدست آمده از مدل رگرسیون فازی حاکی از تأثیر مثبت و معنادار سرمایه گذاری در آموزش و پرورش بر رشد اقتصادی ایران است. همچنین، نتایج به دست آمده از الگوی مورد بررسی مؤید این است که در بلندمدت تأثیرپذیری رشد اقتصادی از سرمایه انسانی به مراتب بیشتر از سرمایه فیزیکی خواهد بود و لذا، برای دستیابی به رشد اقتصادی افزون بر سرمایه گذاری در سرمایه مادی، سرمایه گذاری در سرمایه انسانی نیز مورد نیاز است. آگاهی از حدود ضرایب فازی این متغیرها در مسیر رشد اقتصادی کشور، می تواند در سیاست های کلی و کلان مدیریت کشور، رهنمون های مفیدی ارائه دهد.
کلیدواژه ها
آموزش و پرورش، سرمایه گذاری، رشد اقتصادی، رویکرد فازی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
login