نظام رتبه‌بندی و ارتقاء سرمایه انسانی آموزش و پرورش
کد مقاله : 1139-CNF-FULL
نویسندگان:
هاشم مسعودی آشتیانی *
مشاور معاونت توسعه مدیریت و پشتیبانی/ وزارت آموزش و پرورش
چکیده مقاله:
در نظام‌های آموزشی تدارک نیروی انسانی مهم‌ترین عامل برای توفیق تصمیمات آموزشی است، نبود انگیزه کافی در معلمان برای کسب علوم و فنون مربوط، ضعف تخصصی و حرفه‌ای کارکنان، ارتباط ضعیف نظام ارزشیابی با نظام آموزش حین خدمت از محدودیت‌های مهم نظام آموزشی است و بدین‌لحاظ است که نظام رتبه‌بندی معلمان موضعیت پژوهش پیدا می کند. هدف از انجام این پژوهش بررسی نظام رتبه بندی معلمان و ارتقاء سرمایه انسانی آموزش و پرورش است. در این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و اسناد قانونی و بخشنامه های مرتبط ، محدودیت ها و تنگناهای نیروی انسانی از جهت موقعیت، توانایی، حقوق و مزایا، نظام ارزیابی و نظام آموزش ضمن خدمت و روند تحولات قانونی نظام پرداخت حقوق و مزایای معلمان قبل و بعد از انقلاب اسلامی، مقایسه حقوق و مزایای معلمان با برخی دستگاه‌های مشمول و غیرمشمول قانون مدیریت خدمات کشوری و همچنین تفاوت‌های نظام‌های ساختارگرا (قانون مدیریت خدمات کشوری) و نظام حقوق و مزایای شایسته‌گرا (رتبه‌بندی معلمان) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که با اجرای رتبه‌بندی انگیزه لازم برای توانمندشدن معلمان ایجاد و موجب ارتقاء کیفیت آموزشی شده و تخصص گرایی موجب ارتقاء شأن و منزلت و بهبود معیشت معلمان می‌گردد.
کلیدواژه ها:
معلمان، رتبه‌بندی، انگیزه، توانمندشدن، تخصص‌گرایی، حقوق، مزایا، نظام ساختارگرا- نظام شایسته‌گرا.
وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است
اقتصاد آموزش و پرورش: مدیریت منابع انسانی و مالی(چالش‌ها، مسائل و راهکارها) با رویکرد تحقق اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش
login